Situation A

Herr Kunz:
Guten Tag! Wie geht es Ihnen?
ˈguːtn taːk! viː geːt εs ˈiːnən?
Dobrý deň! Ako sa máte?
Herr Wagner:
Danke. Es geht mir gut. Und Ihnen?
ˈdaŋkə εs geːt miːɐ guːt ʊnt ˈiːnən?
Ďakujem. Mám sa dobre. A vy?
Herr Kunz:
Danke. Es geht mir auch gut.
ˈdaŋkə εs geːt miːɐ aux guːt
Ďakujem. Tiež sa mám dobre.
Herr Wagner:
Auf Wiedersehen und bis bald!
auf ˈviːdɐzeːən ʊnt bɪs balt!
Majte sa a čoskoro dovidenia!
Herr Kunz:
Danke. Auf Wiedersehen.
ˈdaŋkə auf ˈviːdɐzeːən
Ďakujem. Dovidenia.

Situation B

Katrin:
Hallo, Anette! Wie geht's?
haˈloː, aˈnεtə! viː geːts?
Ahoj, Anette! Ako sa máš?
Anette:
Hallo! Gut.
haˈloː! guːt
Ahoj. Dobre.
Anette:
Und dir? Wie geht es dir, Katrin?
ʊnt diːɐ? viː geːt εs diːɐ, kaˈtriːn?
A ty? Ako sa darí tebe, Katrin?
Katrin:
Sehr gut, danke.
zeːɐ guːt, ˈdaŋkə
Veľmi dobre, ďakujem.
Anette:
Bis später.
bɪs ˈʃpεːtɐ
Tak zatiaľ.
Katrin:
Tschüs!
tʃʏs!
Ahoj!

Situation C

Anna:
Ich heiße Anna. Und wie heißt du?
ɪç ˈhaisə ˈana ʊnt viː haist duː?
Volám sa Anna. A ako sa voláš ty?
Ulrike:
Ich bin Ulrike. Es freut mich.
ɪç bɪn ʊlˈriːkə εs frɔyt mɪç
Ja som Ulrike. Teší ma.
Anna:
Es freut mich auch. Herzlich willkommen!
εs frɔyt mɪç aux ˈhεrtslɪç vɪlˈkɔmən!
Mňa tiež teší. Vitaj!
Ulrike:
Und wer ist das?
ʊnt veːɐ ɪst das?
A kto je to?
Anna:
Das ist Herr Wagner. Er kommt aus Österreich, aus Linz.
das ɪst hεr ˈvaːgnɐ eːɐ kɔmt aus ˈøːstəraiç, aus lɪnts
To je pan Wagner. Pochádza z Rakúska, z Linzu.

Situation D

Jonas:
Guten Abend! Woher kommen Sie?
ˈguːtn ˈaːbnt! voˈheːɐ ˈkɔmən ziː?
Dobrý večer! Odkiaľ ste?
Silvia:
Aus Deutschland, aus Ulm. Und Sie?
ˈaus ˈdɔytʃlant, aus ʊlm ʊnt ziː?
Z Nemecka, z Ulmu. A vy?
Jonas:
Ich komme aus Vilnius. Ich wohne jetzt in München und arbeite als Programmierer.
ɪç ˈkɔmə aus ˈvɪlniʊs ɪç ˈvoːnə jεtst ɪn ˈmʏnçn ʊnt ˈarbaitə als prograˈmiːrɐ
Pochádzam z Vilniusu. Teraz bývam v Mníchove a pracujem ako programátor.
Silvia:
Sie sprechen aber gut Deutsch.
ziː ˈʃprεçn ˈaːbɐ guːt dɔytʃ
Vy ale hovoríte dobre nemecky.
Jonas:
Nein, nein. Nur ein bisschen, danke.
nain, nain nuːɐ ain ˈbɪsçən, ˈdaŋkə
Nie, nie. Len trochu, ďakujem.

Situation E

Peter:
Guten Morgen, ich bin Peter Schwerdfeger.
ˈguːtn ˈmɔrgn, ɪç bɪn ˈpeːtɐ ˈʃveːɐtfeːgɐ
Dobrý deň, som Peter Schwerdfeger.
Rezeptionistin:
Entschuldigung, wer sind Sie?
εntˈʃʊldɪgʊŋ, veːɐ zɪnt ziː?
Prepáčte, kto ste?
Peter:
Schwerdfeger.
ˈʃveːɐtfeːgɐ
Schwerdfeger.
Rezeptionistin:
Wie bitte? Sprechen Sie, bitte, langsam, ich verstehe Sie nicht.
viː ˈbɪtə? ˈʃprεçn ziː, ˈbɪtə, ˈlaŋzaːm, ɪç fεɐˈʃteːə ziː nɪçt
Prosím? Hovorte, prosím, pomaly, nerozumiem vám.
Peter:
S-C-H-W-E-R-D-F-E-G-E-R.
εstseːhaːveːeːεrdeːεfeːgeːeːˈεr
S-C-H-W-E-R-D-F-E-G-E-R.
Rezeptionistin:
Ach so, danke.
ax zoː, ˈdaŋkə
Aha, ďakujem.
Peter:
Ist Frau Klein da, bitte?
ɪst frau klain daː, ˈbɪtə?
Je tu, prosím, pani Kleinová?
Rezeptionistin:
Tut mir leid, Frau Klein ist nicht da.
tuːt miːɐ lait, frau klain ɪst nɪçt daː
Je mi ľúto, pani Kleinová tu nie je.

Všimnite si, kde stojí vo vetách slovíčko nicht (nie). Vždy stojí až za slovesom. Viac o zápore v nemčine v 3. lekcii.

Nájdite v dialógoch osoby, ktoré si tykajú a ktoré si vykajú.